Onverwachts een tweede weekend naar Nederland.

12 juni 2017 - Leipzig, Duitsland

Dag lieve lezer,

Nadat Tim en Steffie vertrokken waren ben ik thuis even een handwasje gaan doen omdat ik twee dagen later alweer naar Nederland ging. Die avond heb ik samen met Gitte en Michiel gegeten en nog lekker op het balkon bij Michiel gekaart en ons zelf verwend met een ijsje. De dinsdag hadden we weer onze gewone colleges, tussendoor zijn we nog even de stad in geweest en daarna ben ik naar huis gegaan om mijn spullen te pakken voor mijn daagjes in Nederland. Toen om 17:00 weer naar college. ’s Avonds zijn we bij mij weer gaan ‘vorglühen’ met onze Duitse en Nederlandse vrienden. Hier kwamen we er al snel achter dat een aantal van 8 toch net teveel is om fatsoenlijk te bussen (drankspelletje) als je het nog aan de helft moet uitleggen, maar dat mocht de pret niet drukken. Daarna zijn we weer een dansje gaan wagen in STUK, omdat het die dag nog warm was stonden uiteindelijk meer mensen buiten dan binnen. En dat hoorde ik ook toen ik naar huis ging. Voordat ik me huis in ging nog even met een groep jongens staan praten die op MIJN trap zaten. Zoals ik het toen ook had verwoord haha. Woensdag nog naar een college geweest en om 14:15 ging ik met de bus richting Nederland.

De bus was iets te laat, toen hij er eenmaal was een mooi plekje in de bus gezocht. Gelukkig heb ik heel de tijd twee stoelen voor mezelf gehad. Onderweg hebben we gelukkig geen file gehad en was ik mooi rond 01:00 in Eindhoven. Daar heeft papa me opgehaald, toch vond ik het erg raar om weer in Nederland te zijn. Dan besef je eigenlijk pas hoe snel je ergens gewend raakt. Eenmaal thuis maar meteen naar bed gegaan. De donderdag ben ik lekker met mama gaan lunchen en daarna nog bij de Bronx schoenenverkoop in Waalwijk geweest. Met twee paar schoenen rijker gingen we weer naar huis, toch handig zo weer even thuis zijn. Die avond kwam opaatje eten, het was ook weer heel fijn om hem weer te zien. ’s Avonds ben ik gezellig drankjes gaan drinken met mijn vriendinnen, alsof je nooit bent weg geweest. Daarna kwam Ben aan dus ben ik even met Jinthe op en neer gereden naar het station, wat was het fijn om hem weer te zien. Daarna nog even een drankje gedaan, maar helaas ging de Peerkeshoeve daarna alweer dicht. Toen heb ik met Kelly en Ben thuis nog maar even wat drankjes gedronken om nog lekker bij te kletsen.

Nadat Ben en ik lekker uitgeslapen hadden zijn we die middag met Kelly en Tom naar het trappistenklooster geweest, daar lekker geluncht en weer Nederlands speciaal bier op. Toen we thuis kwamen nog even een spelletje met Tim en Steffie gespeeld en vervolgens met ze 6e heerlijk asperges gegeten. Daarna zijn we ons klaar gaan maken voor een avondje hap stap met de vader en zus van Ben. Lekker veel bekende tegen gekomen en mensen laten schrikken die niet wisten dat ik naar Nederland kwam voor een weekendje. Het was leuk om zo iedereen weer te zien.

De zaterdag hebben we wederom weer lekker uitgeslapen en daarna zijn we bij mijn werk wat gaan drinken en weer heerlijk bitterballen gegeten. Ook weer even mijn collegaatjes gesproken en vervolgens thuis nog even een hapje gegeten met paps en mams. ’s Avonds zijn Ben en ik naar een vriend van hem gegaan en vervolgens naar hap stap met mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes. Wat was het fijn om hun weer te zien en te spreken. Nadat hap stap was afgelopen zijn we nog lekker op stap geweest. Voor ik het wist, was het al bijna 04:00. Nog even met Ben en Hinke naar de Karnak geweest om nog iets te eten en toen met de nightliner naar huis. Omdat Ben en ik geen tijd meer hadden om de pizza op te eten hebben we deze bij de chauffeur neergelegd en vervolgens thuis maar weer opgewarmd haha. Want we mochten hem niet eten in de bus.

De zondag gingen we weer richting Amsterdam want daar pakte ik de bus weer naar Leipzig. We konden gelukkig met de huisgenoot van Ben meerijden, dus daar hebben we toen ook maar gebruik van gemaakt en hebben toen de bus richting die huisgenoot gepakt. Raar om zo thuis de deur weer achter me dicht te trekken, maar ook zin om weer naar Leipzig te gaan.

Nadat we in Amsterdam waren aangekomen zijn Ben en ik met de tram richting het centrum gegaan om vervolgens nog even van de zon te genieten met een wijntje. Nadat we daarna door waren gehopt naar het volgende terrasje leek het ons daarna toch wel slim om wat te eten, dus zijn we nog even de febo in gedoken. Hier kon ik nog een keer genieten van kroketjes. Daarna nog maar een terrasje gepakt om het af te leren, vervolgens waren we beide best moe dus gingen we maar naar huis. Eenmaal thuis waren er nog mensen over de vloer van de huisgenoot van Ben dus toen daar nog maar even een drankje meegegaan en daarna toch echt gaan slapen. Toen we eenmaal wakker werden van de wekker was Ben even vergeten dat ik weg moest, maar dat was helaas toch echt zo. Dus toen maar gaan klaarmaken en heeft Ben mij naar de bus terug gebracht.

Zo weer een week verder lees ik mijn blog terug en wat ben ik blij dat ik hierboven nog heb getypt dat het zo fijn was om opaatje weer te zien. Want nog geen 24 uur later toen ik weer in Leipzig terug was, kreeg ik het telefoontje wat je eigenlijk nooit wil krijgen . Mijn opaatje, mijn held was onverwachts overleden. Gelukkig waren Michiel en Gitte meteen mijn kant opgekomen want ik was er nogal van ontdaan. Wat is het fijn dat je dan niet alleen in Leipzig bent maar goede vrienden om je heen hebt. Nadat ik het nieuws een beetje had laten bezinken heb ik die avond nog met mama gebeld. De dag erna maar weer tickets geboekt om weer terug te gaan naar Nederland. Zelf ben ik altijd gewend om thuis te zijn tijdens die dagen dat alles geregeld moet worden, nu was ik toch een stuk verder weg, waardoor ik het ook niet zo goed besefte dat opaatje er daadwerkelijk niet meer was. Die week ben ik nog wel gewoon naar de colleges gegaan in Leipzig en donderdag na het laatste college de bus gepakt naar Nederland. Om 01:00 kwam ik weer in Eindhoven aan en net als de week daar voor stond papa voor me klaar. Thuis nog even met mama geknuffeld en daarna meteen naar bed. De volgende dag heeft papa mij een beetje laten zien hoe de crematie er uit ging zien, omdat ik die nacht ervoor niet kon slapen had ik in Leipzig al een gedicht voor opa geschreven. Die avond nog even een drankje gedaan met vriendinnen en daar kwam Ben ook naar toe. Fijn om elkaar weer te zien, maar ik had liever gehoopt dat het niet op deze manier had gehoeven. Zaterdag was de crematie en van te voren hebben we nog afscheid kunnen nemen van opaatje. Toen ik opa zag liggen kwam eigenlijk het besef pas en voor ik het wist stond ik mijn gedicht al voor te dragen tijdens de crematie. Wat gaat zo’n tijd dan eigenlijk snel. Daarna hebben we nog op opa geproost en de dag afgesloten met een etentje samen met de familie. Ik kan de dag omschrijven als een mooie en toch gezellige dag. We hebben het leven van mijn trots en held herdacht en ook gevierd, precies zoals opaatje het had gewild, denk ik. Ik denk dat hij stiekem heel trots is nu hij van boven mee kijkt.

Die avond ben ik nog met Ben mee naar het feest van zijn oom gegaan en de zondag was zijn vader jarig. Nu je toch een extra weekendje in Nederland hebt, moest ik de leuke dingen ook maar meepakken, dat had opa denk ik ook gewild.
Nu ik mijn blog verder aan het typen ben, zit ik weer in de bus naar Leipzig. Toch schrok ik wel even dat ik hierboven nog heb staan dat opaatje bij ons aan tafel zat, hoe snel kan het dan eigenlijk allemaal gaan. Gelukkig komt Ben donderdag ochtend al mijn kant op, dus ik heb gelukkig weer leuke daagjes om naar uit te kijken. Verder wil ik met Gitte en Michiel nog een weekendje Praag gaan plannen, dus dit laatste maandje zal zo voorbij gaan.

Vanavond komen Michiel en Gitte voor mij koken, zodat ik lekker op me gemak mijn spulletjes kan uitpakken en met hun nog even over het afgelopen weekend kan praten. Hopelijk heb ik in mijn volgende blog wat leuker nieuws te vermelden.

Tot over twee weekjes!
x-x-x